W nowym modelu klasycznym wszystkie płace i ceny są doskonale elastyczne w stosunku do oczekiwanych zmian poziomu cen; to znaczy, wzrost oczekiwanego poziomu cen powoduje natychmiastowy i jednakowy wzrost płac i cen. Wielu ekonomistów, którzy akceptują racjonalne oczekiwania jako hipotezę roboczą, nie akceptuje charakterystyki elastyczności płac i cen w nowym modelu klasycznym. Są to krytycy nowego modelu klasycznego, nazywani nowymi keynesistami, którzy nie zgadzają się z doskonałą elastycznością płac i cen, identyfikując czynniki, które nie pozwalają na wzrost wszystkich cen i płac w pełni odpowiadający wzrostowi oczekiwanego poziomu cen. Długoterminowe umowy o pracę są jednym ze źródeł sztywności, która uniemożliwia pełną reakcję cen i płac na zmiany oczekiwanego poziomu cen (nazywanej lepkością cenowo-płac ów ą). Na przykład pracownicy mogą stwierdzić, że upływa właśnie pierwszy rok ich pracy na podstawie trzyletniej umowy płacowej, która określa ich płace na następne dwa lata. Nawet jeśli pojawią się nowe informacje, pod wpływem których wzrosną oczekiwania stopy inflacji i przyszłego poziomu cen, nie będą mogli nic na to poradzić, ponieważ są związani umową. Nawet wyższe oczekiwania poziomu cen nie sprawią, że stopa płac dostosuje się do nich. Po dwóch latach, kiedy możliwe będzie renegocjowanie umowy, zarówno pracownicy jak i przedsiębiorstwa będą mogły wprowadzić oczekiwaną stopę inflacji do umowy, nie mogą jednak tego zrobić natychmiast.
